ROMAINE 525

Het project heeft betrekking op de nieuwbouw van een vrijstaande eengezinswoning op een afgesplitst perceel binnen de tuin van een bestaande eclectische villa van 1911 die op de inventaris van bouwkundig erfgoed staat. De opdracht kan aldus worden beschouwd als een verdichtingsoefening binnen een weinig dense verkavelingswijk. De bestaande villa- aan de buitenzijde volledig gerenoveerd, en de bijhorende tuin, zijn als karakteristiekeelementen van het terrein mede bepalend geweest voor het concept voor de naastliggende nieuwbouw. Met name worden het verhoogde maaiveld en de breukstenen keerwand, die de overgang met de openbare ruimte markeert, zoveel mogelijk bewaard, net als de meeste hoogstammige bomen. In lijn met de strikte stedenbouwkundige voorschriften, werd de nieuwbouw opgevat als een ‘paviljoen’ in de tuin van de villa. De dominante positie van de bestaande villa in de omgeving- het gevolg van het verhoogde maaiveld en van de verticaliteit en hoogte van de gevels-wordt zo bevestigd. De context maakt ook dat de woning zich eerder naar het zuidoosten richt, met een quasi blinde westgevel wordt inkijk tussen beide woningen vermeden. Waar het gebruik van breuksteen en van blauwe steen als gevelmaterialen subtiel verwijst naar de bestaande villa, is voor de nieuwbouw resoluut voor een hedendaagse vormentaal gekozen. Horizontale lijnen zijn bepalend voor de architectuur, met een afwisseling van gesloten en open en een sterke wisselwerking tussen interieur en exterieur. Uitsnijdingen, uitkragingen, verspringingen, schuine doorzichten, enz. dragen bij aan een dynamische ruimtebeleving. De nieuwbouwwoning past zich aldus aan de omgeving aan, zonder het contrast met het bestaande uit de weg te gaan. Op diemanier zoekt ze eerder aansluiting bij de paar laat-modernistische villa’s die de verkaveling rijk is.